Zijn wij alleen in het heelal?
Die vraag houdt ons al duizenden jaren bezig. Het zoeken naar een antwoord werd lange tijd overgelaten aan de verbeeldingskracht van filosofen, dorpsgekken en sciencefictionauteurs. De afgelopen twintig jaar is daar verandering in gekomen met de ontdekking van planeten rond andere sterren dan de zon. De zoektocht naar buitenaards leven staat nu in het middelpunt van de belangstelling. Sterrenkundigen aan de beste universiteiten ter wereld beweren met droge ogen dat ze binnen een paar jaar een tweede Aarde zullen vinden.
Eens werden de planetenjagers beschimpt als zoekers naar ‘kleine groene mannetjes’. Nu leiden ze een van de meest bloeiende vakgebieden in de wetenschap. Allen komen aan het woord. Een sterrenkundige die een planeet ontdekte met een zelfgemaakte telescoop vanaf een parkeerplaats. Een koppige ingenieur die 25 jaar lang afgewezen werd. Een depressieve student die uitgroeide tot de meest succesvolle planetenjager ter wereld.
Ze begonnen als obscure dromers. Nu staan ze in de schijnwerpers. Misschien zullen ze de kleine groene mannetjes nooit vinden, maar de jacht staat garant voor spectaculaire verhalen.




The Brief
Vestibulum posuere pharetra massa, in scelerisque orci pulvinar in. Suspendisse tristique vehicula ante. Nam consequat nibh justo, non sollicitudin sem placerat vitae. Praesent dignissim sem a auctor scelerisque. Duis placerat dui ac tortor tincidunt, pulvinar condimentum ex euismod. Vivamus ultrices vitae tortor ut rutrum. Integer sed pharetra neque, ut commodo tortor. Maecenas vehicula semper tortor, ut auctor diam ornare ut. Pellentesque et ex et dolor tempor suscipit. Phasellus vel orci vel orci tincidunt interdum. Nunc quis viverra metus. In cursus tempor purus et tincidunt.
Fragment
In de ochtend van 10 oktober 1995 reed de professor de lange slingerweg af. Hij had alle reden om zich beroerd te voelen. Hij had vier nachten lang doorgebracht op het observatorium op Mount Wilson, een bergtop vlak bij Los Angeles. Vier nachten lang had hij dezelfde ster waargenomen. Hij kon tot geen andere conclusie komen: het bericht uit Italië klopte.
Eerder had hij de ster van zijn lijst geschrapt. Het was een ster met een andere grootte en samenstelling dan de zon; rond zo’n ster verwachtte hij geen planeten. De professor was alleen geïnteresseerd in sterren die wél op de zon leken. Meer dan honderd ervan stonden op zijn vaste schema. Elke nacht reed hij naar de telescoop om ze te observeren. Hij had een onderzoeksprogramma dat al twaalf jaar liep, de laatste zeven jaar had hij non-stop waarnemingen verricht. Het doel was om ten minste één van de sterren een beweging te zien maken die duidde op de aanwezigheid van een zware planeet.
Lees verder...
Hij verwachtte zo’n beweging pas na twintig, dertig jaar te kunnen bevestigen: in ons eigen zonnestelsel had de zwaarste planeet, Jupiter, immers een omloopperiode van twaalf jaar. Voordat de wereld zou geloven dat hij zo’n planeet rond een andere ster had ontdekt, zou hij minstens twee rondjes moeten waarnemen. Tot nu toe had hij nog geen van de sterren op zijn lijst een verdachte beweging zien maken. Hij hield zich vast aan de langetermijnvisie: geduldig blijven waarnemen was het devies. Collega’s waren op zijn zachtst gezegd sceptisch. De professor hield de blik op oneindig en ging stug door met waarnemen, waarnemen, waarnemen.
Vijf dagen eerder was hij gebeld door een collega met nieuws uit Florence. Dit bericht werd de oorzaak van vier slapeloze nachten. ‘Heb je het nieuws gehoord?’ vroeg de collega. ‘Twee Zwitsers beweren hier op een conferentie dat ze een planeet hebben gevonden rond de ster 51 Pegasi. Half zo groot als Jupiter. Met een omlooptijd van vier dagen. Vier dagen, geen jaren. Weet je daar iets van?’
Het kon niet waar zijn. Dit ging alle voorspellingen te buiten. Er waren wel eerder valse berichten geweest over planeetontdekkingen. Al honderden jaren lang ging men ervan uit dat ons zonnestelsel model stond voor alle andere sterren. Grote planeten rond andere sterren maakten, als ze al bestonden, grote rondjes van tientallen jaren. Net als Jupiter, die een omloopperiode van bijna twaalf jaar heeft. De Zwitsers hadden vast en zeker een fout gemaakt.
De professor aarzelde niet en reed naar de berg. Hij had nog vier nachten waarneemtijd over van zijn laatste programma. Als het waar was wat de Zwitsers beweerden, zou hij in die vier nachten precies één omloop van de planeet rond 51 Pegasi kunnen waarnemen. Hij verwachtte er weinig van. Het kon toch niet zo zijn dat alles waarover geleerden het door de jaren heen eens waren geworden niet klopte? Het kon toch niet bestaan dat zijn strategie, die hem de wereldprimeur zou opleveren, had gefaald? Dat een stel Zwitsers – Franstalig nog wel, misschien maakte dat het nog wel erger – deze ontdekking voor zijn neus hadden weggekaapt?
De ster had bewogen. In vier nachten bewoog hij heen en weer. Dat kon alleen komen door iets wat eromheen draaide, iets half zo groot als Jupiter. De professor realiseerde het zich meteen: de Zwitsers hadden gelijk. Ze hadden de eerste planeet buiten ons zonnestelsel ontdekt. Geen speld tussen te krijgen.
Gescoopt. Achterhaald. De primeur ontnomen. Naar deze ontdekking had hij zijn hele carrière toegeleefd, en nu was hij nummer twee. Niet de ontdekker van de eerste planeet. Je zou op zijn minst een knetterende vloek verwachten, of een trap tegen de auto.
Achttien jaar later weet Geoffrey Marcy nog precies met welk gevoel hij die ochtend van de berg af reed.
‘I felt delighted.’
Recensies
“Lucas Ellerbroek highlights the passion of exoplanet researchers as they learn about the countless planets circling other stars.” — Selected for Best Space Books, Space.com
“Science can be extremely difficult and complicated, but it is very easy to like it and love it.” — Interview with Lucas on Space.com
“Meticulous and well-researched, but not dull, Planet Hunters is infused with […] enthusiasm” — Shelf Awareness
“In this delightful scientific chronicle of humanity’s quest for ‘other worlds’, astronomer Lucas Ellerbroek mixes memoir, history and meetings with remarkable planet hunters.” — Nature
“Ellerbroek is particularly skilled at inserting the “astronomy backstory,” giving accessible introductions to both historical ideas and cutting-edge research, and showing how big questions are teased into empirical science. […] As a reader, I felt the excitement as incremental progress slowly pulled those who search for habitable planets from the fringes to the limelight, not just giving exoplanetary research solid scientific standing but making it the “party you really want to gatecrash.” — Science
“Selected for “Best Science Books of summer 2017” — Unbound Worlds
Geselecteerd als een van de ‘Best Science Books of Summer 2017’ – Unbound Worlds
Spaanse vertaling “Cazadores de Planetas” (Semana, Bogotá) gepresenteerd op boekenbeurs Bogotá 2016
Opgenomen in brochure “Quality Non-Fiction from Holland, Autumn 2015, Nederlands Letterenfonds
Genomineerd voor Jan Wolkers Prijs 2015!
Bestverkochte wetenschapsboek van 2014! – Athenaeum Boekhandel
“Ellerbroek is de Jacques Cousteau van het heelal” – Jelle Brandt Corstius
De pers over “Planetenjagers”:
**** – “Ellerbroek is een begenadigd auteur. In heldere, korte zinnen loodst hij zijn lezers door een complex vakgebied. Hij verliest zich nergens in details, houdt de grote lijnen uitstekend in het oog en is tegelijkertijd explicateur en verhalenverteller. Weinig professionele sterrenkundigen slagen erin zich zo goed te verplaatsen in de belevingswereld van een groter publiek.” – , Govert Schilling, De Volkskrant
**** – “Ellerbroek beschrijft de ontdekkingstocht met enthousiaste vaart” – , Margriet van der Heijden, NRC
***** – “Een fijne, enthousiaste schrijfstijl, tal van menselijke verhalen over kopstukken uit het veld en de nodige humor zorgen ervoor dat het boek makkelijk wegleest en tot het eind blijft boeien.” (geselecteerd voor beste boeken 2014) – , Jean Paul Keulen, Kijk
“Cazadores de Planetas es una mezcla cautivante de academia, historia y relatos divertidos” , Ana Gutiérrez, Revista Arcadia (Colombia)
“Een fascinerende geschiedenis van de astronomie” , Wim Brands, VPRO Boeken
“Ellerbroek heeft een spannend avonturenboek afgeleverd”
– Marcel Grauls, Het Belang van Limburg,
“Schoolvoorbeeld van goede wetenschapspopularisatie […] Schitterend gecomponeerde opbouw […] Alles klopt aan dit boek.”
– Taede A. Smedes ,
“Ellerbroek slaagt er op grandioze wijze in om de nieuwsgierigheid van de lezer te prikkelen.” – Nieke, Hebban.nl ,
“Ellerbroek verricht mooi werk door aan de leek uit te leggen hoe de zoektocht naar andere planeten […] momenteel gebeurt.” – Weet ,
Planetenjagers op 5 in de Top 12 Beste Boeken van 2014 (New Scientist)
“Planetenjagers leest […] net wat vlotter en is net iets leuker geschreven.” – George van Hal
“Op zoek naar buitenaards leven, op de Amsterdamse Zuidas”,
Interview door Joris van Casteren, De Correspondent
“Elders leven vinden zou ons minder eenzaam maken”
Interview door Marnix Verplancke, De Morgen (pagina 2)
“We moeten nog veel leren over wat leven is”
Interview door Nick Kivits, Know How
“Ons op maat gemaakt heelal”- Arnout Jaspers, Aankondiging in de VPRO-gids,
Aankondiging in De Streekkrant,
Aankondiging in Knack Boeken,
The Results
Morbi malesuada, felis eget aliquam hendrerit, felis ex tincidunt mi, gravida facilisis leo nisi nec tellus. Aenean lobortis blandit turpis, sed sollicitudin metus auctor ac. Fusce lacinia interdum metus. Pellentesque et quam nisi. Sed fringilla gravida lorem, id rhoncus justo egestas sed.
Curabitur pharetra commodo enim, id cursus neque dapibus sed. Curabitur pellentesque faucibus purus, non finibus turpis pretium non. Donec tempor lectus sed tincidunt sodales. Proin lobortis, nibh eget tincidunt placerat, elit sem luctus est, sed cursus enim mauris vel odio.